Το τέλος του Κινηματογράφου

Ήταν καλοκαίρι του 2011 όταν σε ένα πλωτό μπαρ της Θεσσαλονίκης συζητώντας με τον Βασίλη και την Κατερίνα, σε μια από τις σπάνιες επισκέψεις τους στην Νύφη του Θερμαϊκού, η κουβέντα πήγε στον κινηματογράφο, τις ταινίες και τις σειρές. Ο Βασίλης ήταν κατηγορηματικός, όπως κάθε Υδροχόος που σέβεται την ζωδιακή του συνείδηση: «Να δεiς το Wire, είναι η καλύτερη σειρά που έχω δει». Όχι ότι με έπεισε, αλλά αυτή η προσταγή ήταν η αφορμή για να ξεκινήσει μια κουβέντα: «Τι είδους σειρά είναι;» τον ρωτάω. Η απάντηση που πήρα δεν με ενθουσίασε: «Με μπάτσους και τέτοια είναι, αλλά καμία σχέση. Θα σου αρέσει». Η αλήθεια είναι ότι σκέφτηκα από μέσα μου ότι κάτι δεν πήγε καλά στο πείραμα που έκανε εκείνη την περίοδο στο Πολυτεχνείο ο φίλος μου ο Βασίλης και αντί να βομβαρδίσει νετρόνια βομβάρδισε τον εγκέφαλό του. Μα να του αρέσουν σειρές με μπάτσους; Τι διάολο συμβαίνει εδώ;

Όπως φαντάζεστε γύρισα σπίτι και φυσικά δεν έψαξα να κατεβάσω το The Wire γιατί ο σωστός ο Υδροχόος που σέβεται την ζωδιακή του συνείδηση είναι αναβλητικός. Άσε που κολλούσε το κωλοpc. Σε ανύποπτο χρόνο και μετά από πολλές ανούσιες ώρες σερφαρίσματος, έσκασε η φλασιά και είπα να ρίξω μια ματιά. Γκουγκλάροντας wire μου βγήκε στο πεδίο αναζήτησης wire in the blood και για κάποιο λόγο μου φάνηκε ότι αυτό είναι που έψαχνα. Κλίκαρα και μπήκα στο Wikipedia να βεβαιωθώ. Και βεβαιώθηκα. Κατέβασα την πρώτη σεζόν και είδα το πρώτο επεισόδιο, αναγκασμένος να παρακολουθώ με δυσκολία την βαριά αγγλική προφορά των πρωταγωνιστών, χωρίς την πολυτέλεια των υπότιτλων. Με το τέλος του πρώτου επεισοδίου οι υποψίες μου για τα καμένα εγκεφαλικά κύτταρα του Βασίλη μετατράπηκαν σε σιγουριά. Μα καλά τι του άρεσε από αυτή τη μαλακία; Τι ωραίο βρήκε που σε μια σειρά που είναι λίγο καλύτερη από το ελληνικό πάλαι ποτέ Τμήμα Ηθών;

Τελικά το λάθος ήταν δικό μου. Και ευτυχώς το ανακάλυψα τυχαία ψάχνοντας για υπότιτλους. Εκεί ήταν που κατάλαβα ότι έβλεπα την λάθος σειρά. Μάλλον τα δικά μου εγκεφαλικά κύτταρα έχουν το πρόβλημα! Αργότερα θα συνειδητοποιούσα πόσο τυχερός ήμουν που από τύχη ανακάλυψα το λάθος μου και κατάφερα να δω την ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΣΕΙΡΑ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΠΟΧΩΝ! Πλέον έχω έναν λόγο να ευχαριστώ τον Βασίλη και την Κατερίνα μέχρι τα βαθιά μου γεράματα!

Το The Wire διαδραματίζεται στην Βαλτιμόρη των ΗΠΑ. Αποτελείται από 5 σεζόν κάθε μία από τις οποίες έχει 12-13 επεισόδια που διαρκούν περίπου μία ώρα έκαστο. Πρόκειται για μια ρεαλιστική απεικόνιση της πραγματικότητας δύο κόσμων: του κόσμου του οργανωμένου εγκλήματος (εμπόριο ναρκωτικών, λαθρεμπόριο, κρατική διαφθορά) και τον κόσμο της αστυνομίας. Δεν πρόκειται για αστυνομική σειρά, αλλά περισσότερο για δραματική. Κάθε κύκλος εστιάζει σε κάποιο θέμα, όπως το εκπαιδευτικό σύστημα, η πολιτική, η δημοσιογραφία.

Το καστ της σειράς αποτελείται από άγνωστους στο ευρύ κοινό ηθοποιούς αλλά και από πραγματικούς κατοίκους της Βαλτιμόρης. Όμως το ζήτημα δεν είναι το καστ, όσο οι χαρακτήρες που ενσαρκώνονται, πολλοί από τους οποίους είναι βασισμένοι σε αληθινά πρόσωπα. Κάθε χαρακτήρας, ακόμα και ο λιγότερο σημαντικός για την πλοκή, έχει βάθος και ενδιαφέρον. Ο έμπορος ναρκωτικών Στρίνγκερ Μπελ που σπουδάζει οικονομικά για να νομιμοποιήσει το χρήμα του, ο ομοφυλόφιλος κλέφτης Όμαρ, οι πιτσιρικάδες που ζουν στα γκέτο και παρατάνε το σχολείο για να πουλήσουν ναρκωτικά, οι μικροκομπιναδόροι που μπλέκονται σε μεγάλα παιχνίδια και το πληρώνουν. Από την άλλη δεν έχουμε μια αγιογραφία των αστυνομικών που… Serve and Protect. Όποιος θέλει τέτοιο πράγμα ας δει  CSI. Αντίθετα, βλέπουμε την γραφειοκρατία σε όλο της το μεγαλείο, τον τρόπο εξέλιξης τους που καθόλου δεν διαφέρει από τον πατροπαράδοτο ελληνικό – γλύψε έναν πολιτικό και θα πας ψηλά-, τους μπάτσους που τα παίρνουν, τους μπάτσους που συνεργάζονται άψογα με τη μαφία, και κάποιους τίμιους που είναι η μειοψηφία. Δεν βλέπουμε δασκάλους Oh Captain My Captain, αντίθετα βλέπουμε υπαλλήλους μιας απρόσωπης γραφειοκρατίας να εκτελούν εντολές ενός εκπαιδευτικού προγράμματος που έρχεται σε αντίθεση με τις μαθησιακές ανάγκες. Βλέπουμε δημοσιογράφους να κατασκευάζουν ειδήσεις, πολιτικούς με μοναδικό όραμα την προσωπική τους ανέλιξη και γενικότερα εικόνες και καταστάσεις που είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα από όσο μας μαθαίνει η mainstream τηλεόραση.

Όλα τα παραπάνω δένουν με ρεαλιστικούς διαλόγους, απλή και καλή σκηνοθεσία, πλοκή που δεν σε αφήνει να ησυχάσεις και καταπληκτικές ερμηνείες. Η σειρά φέρει την σφραγίδα της εταιρίας παραγωγής ΗΒΟ η οποία είναι «ένοχη» και για άλλες καλές σειρές που αναβαθμίζουν την τηλεόραση και δεν παράγουν σκουπίδια για μαζική κατανάλωση.  Η συγκεκριμένη σειρά χαρακτηρίστηκε από πολλούς ως η καλύτερη ή έστω μια από τις καλύτερες που έχουν γυριστεί ποτέ. Όπως ο Βρετανός δημοσιογράφος, σεναριογράφος και κριτικός Charlie Brooker που ισχυρίζεται ότι πρόκειται για την καλύτερη σειρά των τελευταίων 20 ετών.

Το Wire έχει ένα κακό: Τελείωσε! Γι’ αυτό έχω δύο συμβουλές να δώσω στους επίδοξους θεατές:

Συμβουλή νο1: Δείτε το αργά, απολαύστε το, μην βλέπετε 4-5 επεισόδια τη μέρα γιατί θα τελειώσει πολύ γρήγορα και θα πέσετε σε κατάθλιψη!

Συμβουλή νο2: Κάντε υπομονή όταν παρακολουθήσετε το πρώτο επεισόδιο. Είναι ο «πιλότος» και η αλήθεια είναι ότι δεν είναι και πολύ καλό! Μην απογοητευτείτε και το παρατήσετε. Θα χάσετε!

Το The Wire σηματοδοτεί το τέλος του κινηματογράφου (με την ευρεία έννοια), αφού δύσκολα θα γυριστεί κάτι εξίσου καλό. Δείτε το και θα με θυμηθείτε!

Πάρτε κι ένα δείγμα δωρεάν…