Το καλοκαίρι είναι παραδοσιακά μια περίοδος χαλάρωσης, ραστώνης, κραιπάλης και ξεγνοιασιάς. Τίποτα δεν μας απασχολεί, τα πάντα μετατίθενται στον Σεπτέμβρη, και νομίζουμε ότι διασκεδάζουμε την κάθε στιγμή των διακοπών μας. Όταν οι διακοπές τελειώνουν επιστρέφουμε στο σπίτι, όπου –κάθε χρόνο- με έκπληξη και θυμό διαπιστώνουμε ότι έχουν έρθει όλοι οι λογαριασμοί και τώρα πρέπει να πληρώσουμε.
Φέτος επιστρέφοντας από τις διακοπές έχεις να αντιμετωπίσεις τα εξής: πόλεμος στην Συρία με τις ευχές και τη συμμετοχή της ελληνικής κυβέρνησης, πλειστηριασμοί κατοικιών, απολύσεις στο δημόσιο, κλείσιμο νοσοκομείων, ΔΕΘ, νέα κουρέματα, νέες περικοπές και ό,τι άλλο προκύψει.
Θα έχεις να αντιμετωπίσεις τους φασίστες κάθε είδους, θα έχεις να δώσεις μάχες για τα αυτονόητα, θα συκοφαντηθείς, θα υβριστείς, ίσως χλευαστείς από κάποιον διανοούμενο, θα αναρωτηθείς μήπως θα ήταν καλύτερο να πάρεις ένα αεροπλάνο και να φύγεις.
Ανεργία, επισφαλής εργασία, κακοπληρωμένος, με το ένα πόδι στον ΟΑΕΔ και χωρίς κανένα δικαίωμα, θα κάνεις υπομονή 11 μήνες για να ξαναγευτείς λίγη «από τη ζωή όπως θα έπρεπε να είναι». Μέχρι τότε, καλό χειμώνα…
