Το ξεκατίνιασμα των δύο ογκόλιθων της ακροδεξιάς το είδατε. Αν όχι δείτε το εδώ.
Αυτό που δεν είδατε, αυτό που δεν έδειξε η τηλεόραση είναι ό,τι έγινε στο διαφημιστικό διάλειμμα, μετά το οποίο οι δύο άνδρες εμφανίστηκαν σαν να έχουν πάρει ηρεμιστικά για άλογα, επιδεικνύοντας τον σεβασμό τους ο ένας για τον άλλον. Μέχρι που η δράση του ηρεμιστικού ξεθύμανε και προς το τέλος πήγαν να ανάψουν και πάλι τα αίματα. Όμως πριν το ηρεμιστικό προηγήθηκε ο παρακάτω διάλογος, ο οποίος δεν καταγράφηκε ποτέ. Τον έχουμε και σας τον παρουσιάζουμε σε αποκλειστικότητα:
Π.: Τραμπούκε
Κ.: Γεροξεκούτη
Π: Αναιδέστατε
Κ: Ψευτοφασίστα
Π: Εγώ είμαι ψευτοφασίστας; Εσύ είσαι ψευτοφασίστας
Κ.: Εγώ είμαι πραγματικός φασίστας, όχι δήθεν σαν εσένα
Π.: Όταν εγώ ήμουν φασίστας εσύ ήσουν εις τους αδένες του πατρός σου. Σηκώθηκαν τα αγγούρια να χτυπήσουν τον μανάβη.
Κ.: Άντε ρε γλείψε κάναν Εβραίο
Π.: Εγώ Εβραίο; Εγώ που έχω γράψει τόσα γι’ αυτούς;
Κ.: Α, ναι καλά που μου το θύμησες. Πουλάς φασισμό για να τα κονομήσεις. Ποτέ δεν ήσουν πραγματικός φασίστας.
Π.: Αυτά να τα πεις στον αρχηγό σου, που αν δεν ήμουν εγώ θα πίστευε ότι ο Χίτλερ ήταν ζερβός οπισθοφύλαξ εις την Μπάγερν Μονάχου.
Κ.: Γεροξεκούτη
Π.: Ψευτονεοναζί
Κ.: Εγώ ψευτονεοναζί; Τόσες φωτογραφίες μου έχουν κυκλοφορήσει με τα σύμβολα των Ναζι
Π.: Άνανδρε
Κ.: Εθνικιστή του κώλου
Π.: Πάτε και χτυπάτε τους ταλαίπωρους τους λαθρομετανάστες
Κ.: Τους υπερασπίζεσαι κιόλας; Μήπως είσαι του ΣΥΡΙΖΑ;
Π.: Πάτε 5 σε έναν.
Κ.: Αφού είμαστε πολλοί
Π.: Ελάτε να τα βάλετε μαζί μου αν τολμάτε
Κ.: Γιατί θα μας κάνεις ντα;
Π.: Χτυπήσατε τον Άδωνι, σαν δεν ντρέπεστε
Κ.: Γιατί δεν έπρεπε;
Π.: Τώρα που το σκέφτομαι καλά τον κάνατε τον βλαμένο
Κ.: Να τον άκουγες παππού πως έσκουζε
Π.: Ναι, ε! Για πες
Κ.: Κρυβόταν πίσω από τα φουστάνια της γυναίκας του
Π.: Ε, τον ξεφτίλα. Καλά τον κάνατε.
Στην συζήτηση παρεμβαίνει ξαφνικά η Ιωάννα Κοντούλη των Οικολόγων:
Ι.Κ.: Καλέ μη μαλώνετε. Σήμερα είναι η μέρα του περιβάλλοντος.
Π.: Δεν αφοδεύεις εις ημάς μωρή;
Ι.Κ.: Τι είπε;
Κ.: Δεν μας χέζεις μωρή; Πες της κι άλλα Δάσκαλε
Π.: Λέω αγόρι μου.
Κ.: Γιατί δεν έρχεσαι με εμάς Δάσκαλε; Τι κάνεις εκεί με τον Καρατζαφέρη; Ξεφτιλίζεσαι
Π.: Άσε του χρωστάω μια χάρη από τότε που έκανε τον βλαμένο τον γιο μου βουλευτή.
Κ.: Εμείς πάντως Δάσκαλε σε αγαπάμε. Έχουμε διαβάσει όλα τα βιβλία σου.
Π.: Μα με υβρίζετε
Κ.: Έλα μωρέ τώρα, είπαμε εκεί μια κουβέντα από αγάπη. Μην το παίρνεις κατάκαρδα.
Π.: Ναι αλλά μου επιτίθεστε συστηματικώς
Κ.: Δεν επιτιθέμεθα εις εσένα, αλλά εις το κόμμα σου, το ΛΑΟΣ. Αλήθεια πάνσοφε γκουρού του εθνικισμού, τι δουλειά έχεις στο ΛΑΟΣ.;
Π.: Προσπαθώ να ρίξω την Βάνα Μπάρμπα
Κ.: Τα καταφέρνεις;
Π.: Με βλέπω να ξεπέφτω στην γυναίκα του Πασχάλη
Κ.: Καλά και σε εμάς μη νομίζεις δεν έχει τίποτα καλό. Τρεις είναι όλες κι όλες κι αυτές τον Καιάδα γουστάρουν
Π.: Ατυχία
Κ.: Συγγνώμη Δάσκαλε που Σε προσέβαλα.
Π.: Σε συγχωρώ αγαπητέ. Κι εγώ σου ζητώ συγγνώμη που σε είπα τραμπούκο
Κ.: Μα αυτό μου άρεσε. Ένα καλό πράγμα είπες για μένα και μου ζητάς συγγνώμη;
Π.: Την αποσύρω. Συγγνώμη που σε είπα ψευτονεοναζιστή. Είσαι αληθινός απόγονος των Ες-Ες.
Κ.: Κι εγώ σου ζητώ συγγνώμη που σε είπα ψευτοφασίστα. Είσαι ο πιο αγνός φασίστας που ξέρω.
Π.: Δηλαδή είμαι πιο φασίστας από τον Μιχαλολιάκο;
Κ.: Δάσκαλε με φέρνεις σε δύσκολη θέση. Ξέρεις πόσο αγαπώ τον Αρχηγό
Π.: Ξέρω, αλλά αν, λέμε αν, είχες να διαλέξεις ανάμεσα σε αυτόν και σε εμένα ποιος θα έλεγες ότι είναι πιο φασίστας;
Κ.: Δεν ξέρω! Μάλλον Εσύ Δάσκαλε
Π.: Το ήξερα! Σε ευχαριστώ γιε μου
Κ.: Δάσκαλε, με αποκαλείς γιο σου; Είναι τεράστια η τιμή
Π.: Τι να κάνω; Αφού ο πραγματικός γιος μου με επούλησε;
Κ.: Θες να του ρίξω δυο ψιλές να στρώσει;
Π.: Θα δυσκολευτείς. Έχει υπηρετήσει στα ΟΥΚ.
Κ.: Καλά θα πάρω μαζί μου άλλους πέντε δεν θα πάω μόνος.
Π.: Εντάξει τότε. Σου είμαι υπόχρεος.
Τέλος διαφημιστικού διαλείμματος. Επιστρέφουμε στην συζήτησή μας…
