Το μανιφέστο των παρωχημένων:
Είμαστε παρωχημένοι. Πιστεύουμε πως ο κόσμος πρέπει να μπορεί να εργάζεται.
Είμαστε παρωχημένοι. Πιστεύουμε ότι ο εργάτης δεν πρέπει να είναι δούλος. Πρέπει να ζει ως άνθρωπος.
Είμαστε παρωχημένοι. Πρέπει ο εργάτης να έχει ασφάλιση, να δικαιούται άδειες, να πληρώνεται τις υπερωρίες του.
Είμαστε παρωχημένοι. Θέλουμε τα παιδιά μας να πηγαίνουν σχολείο και να μην αναγκάζονται να το παρατάνε στα 14 τους χρόνια για να βγουν στο μεροκάματο.
Είμαστε παλαιολιθικοί. Θέλουμε η Παιδεία να παρέχεται δωρεάν και να μην αγοράζεται και πωλείται σαν μακαρόνια. Θέλουμε όλα τα παιδιά του κόσμου να μπορούν να σπουδάσουν, να μορφωθούν, να καλλιεργηθούν.
Είμαστε εκτός τόπου και χρόνου. Υποστηρίζουμε ότι στον 21ο αιώνα είναι ντροπή να υπάρχει ένας άνθρωπος που πεθαίνει από αρρώστιες που γιατρεύονται. Είτε επειδή είναι ανασφάλιστος είτε επειδή δεν έχει χρήματα να γιατρευτεί.
Είμαστε ουτοπιστές. Δεν μπορούμε να δεχθούμε ότι την επόμενη ώρα κάποιες χιλιάδες παιδιά θα πεθάνουν από την πείνα.
Είμαστε ονειροπόλοι. Θέλουμε έναν κόσμο στον οποίο δεν θα σκοτώνονται άνθρωποι και δεν θα καταστρέφονται χώρες για να αντλούν δυο-τρείς πετρελαιάδες πιο φτηνά τον μαύρο χρυσό.
Είμαστε κολλημένοι. Πιστεύουμε ότι όσα θετικά έγιναν τα προηγούμενα χρόνια δεν έγιναν από ανθρώπους που κάθονταν στον καναπέ τους, αλλά από αυτούς που αγωνίστηκαν ή θυσιάστηκαν για να τα πετύχουν.
Είμαστε παρωχημένοι. Που ακούστηκε ότι μπορεί ο λαός να απολαμβάνει τα αγαθά που παράγει; Πρέπει αυτά να ανήκουν σε κάποιον άλλο. Σε κάποιον ανώτερο.
Είμαστε γραφικοί. Την ώρα που οι μεγιστάνες παίζουν monopoly στην πλάτη μας εμείς θέλουμε έναν κόσμο ισότητας και δικαιοσύνης.
Είμαστε αστείοι. Θέλουμε να αποφασίζουμε για το τι συμβαίνει στις ζωές μας, στην κοινωνία μας, στον τόπο μας.
Είμαστε ζόμπι. Πιστεύουμε πως τίποτα δεν μπορεί να γίνει από μόνο του, τίποτα δεν μπορεί να γίνει αν δεν παλέψουμε γι’ αυτό.
Είμαστε εχθροί της πατρίδας. Θέλουμε τον λαό ελεύθερο από αφεντάδες. Δεν φύγαμε για Καϊρο, δεν συνεργαστήκαμε με τον κατακτητή όπως έκαναν οι σωστοί πατριώτες.
Είμαστε εκτός τόπου και χρόνου. Θέλουμε ο αλλοδαπός γείτονας και συνάδελφός μας να ζει και να εργάζεται με τους ίδιους όρους που το κάνουμε κι εμείς. Να μην πληρώνει το τυχαίο γεγονός της καταγωγής του ή την σκούρη του επιδερμίδα με την ίδια του τη ζωή.
Είμαστε από άλλο πλανήτη. Πιστεύουμε σε ιδανικά. Δημοκρατία, Ελευθερία, Ισότητα, Δικαιοσύνη, Αγάπη, Έρωτας, Φιλία, Αξιοπρέπεια, Αλληλεγγύη. Δεν τα ξεπουλάμε για το χρήμα και την ματαιοδοξία.
Είμαστε κολλημένοι. Αντί να κάτσουμε να τα βρούμε με αυτούς που φταίνε για όσα ζούμε τους κατηγορούμε και τους εμποδίζουμε κάνοντας απεργίες. Αντί να βάλουμε νερό στο κρασί μας ονειρευόμαστε άλλους κόσμους.
Είμαστε παρωχημένοι. Μια ζωή τα ίδια και τα ίδια. Δεν καταλαβαίνουμε ότι ο κόσμος αλλάζει προς το χειρότερο. Και αντί να γίνουμε κι εμείς σαν αυτούς που βρίζουμε προτιμάμε να λέμε τα ίδια και τα ίδια.
Είμαστε μοιρολάτρες. Όσο οι άλλοι έτρωγαν με χρυσά ευρωπαϊκά κουτάλια, εμείς δεν παίρναμε μέρος στο πάρτι, προειδοποιούσαμε σαν Κασσάνδρες.
Είμαστε παρωχημένοι. Αντί να κυβερνήσουμε τον λαό καλούμε το λαό να αυτοκυβερνηθεί.
Είμαστε ουτοπιστές. Πιστεύουμε ότι ακόμα και αυτός, ο εκφασισμένος λαός μπορεί να αποκτήσει συνείδηση και να σπάσει τα δεσμά του.
ΠΑΡΩΧΗΜΕΝΟΙ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΕΝΩΘΕΙΤΕ
…ας συναντηθούμε, λοιπόν, εκεί έξω στους αγώνες, στ’ αμφιθέατρα και τις συνελεύσεις, στα συνδικάτα και στις γειτονιές! Μα μη μου ζητήσετε «να σας λατρέψω»! Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ δεν «συμφωνεί», συμπορεύεται! Κι η ΕΞΕΓΕΡΣΗ δεν διατάζεται, γεννιέται! Ας ποτιστούμε, λοιπόν, πλάι-πλάι, και μην προσπαθήσετε ν’ αναπαράξετε τη ζούγκλα που απεχθάνεστε (ως «καπιταλισμό») προσπαθώντας να στραγγίξετε το δικό μου νερό!
Ναι;
Ναι, αρκεί να βγάλουμε τη λέξη «καπιταλισμός» απο τα εισαγωγικά και να μην μένουμε σε αυτό που κάποιοι απεχθάνονται ως «κράτος» ή ως «εξουσία» γενικά, μεταφυσικά και αφηρημένα…
++++++++++++++++
προσπάθεια αμνησίας-Η ιστορία δείχνει ό,τι άλλο τα ωραία λόγια και άλλο τα πολλαπλά εγκλήματα στη πράξη.Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι όλα αυτά που λες θα τα κάνει η Αλέκα κα η παρέα της
Δεν θα τα κάνει η Αλέκα και η παρέα της έχεις δίκιο. Αυτό λέει και η Αλέκα με την παρέα της – «εσύ πρέπει να πάρεις την εξουσία». Όχι η Αλέκα και η παρέα της. Είναι τόσο δύσκολο πια να καταλάβουμε μια πρόταση;
Καλημέρα έπεσα τυχαία πάνω σου…Εξαιρετικό άρθρο φίλε μου αλλά δυστυχώς όπως φαίνεται τελικά η ηλιθιότητα και η βλακεία μαζικοποιείται και στην ελληνική κοινωνία και είναι πολύ ισχυρή!!!! Τόσα χρόνια καλλιέργειας του ωχαδερφισμού , της αξίας της ατομικής καταξίωσης και προβολής , της κονόμας , της καλοπέρασης , του ρουσφετιού και του βολέματος , του Καναπεδιστάν , της απολιτίκ στάσης ζωής και ότι τα κοινά είναι για τους άλλους η ότι οι οργανωμένοι αγώνες είναι όλοι χαμένοι , των αντικομμουνιστικών αντανακλαστικών του μέσου Ελληναρά και πάει λέγοντας , έχουν φέρει τελικά τα αποτελέσματά τους.Για να περάσουν τα αστικά κόμματα εξουσίας που κυβερνούν με τους ταξικούς συμμάχους τους σε αγαστή συνεργασία με Ε.Ε , ΔΝΤ , Τρόικες και λοιπές καπιταλιστικές συμμορίες ,όλα αυτά τα πρωτοφανή αντιδραστικά μέτρα που σαρώνουν τα πάντα στο διάβα τους , για να μας κάνουν να δουλεύουμε και να ζούμε σαν τα ζώα , πρέπει και να μας σβήσουν κάθε ίχνος ανθρωπιάς , αξιοπρέπειας και φιλότιμου.Να μας αφοπλίσουν από κάθε ιδανικό , όνειρο και αξία.Εξού και με την Χ.Α ,έχουν φέρει στο προσκήνιο το αποκρουστικό πρόσωπο μιας σημαντικής μερίδας συμπολιτών μας που ζουν και αναπνέουν δίπλα μας.Εκφασιζόμαστε , γινόμαστε χειρότεροι και από ζώα και πρέπει όλοι οι Παρωχημένοι αυτού του τόπου να αντιδράσουμε πριν να είναι τελείως αργά!!!
Συμφωνώ οριζόντια, κάθετα και διαγώνια…
συγκινητικό και απόλυτα ορθολογικό ταυτόχρονα…
Να ‘σαι καλά…Η συγκίνηση άλλωστε υπάρχει μόνο σε λογικές συνειδήσεις…
Reblogged this on ΤΟ ΠΙΤΣΙΡΙΚΙ.