Τζημεροφρουροι

«Τραγικά ανόητος, γραφικός, εμπαθής, βλαμένος, αγράμματος, Γκέμπελς, λιβελογράφος, παπαγαλάκι της διαφθοράς, παπάρας».

Αυτοί είναι μόνο κάποιοι από τους κορυφαίους χαρακτηρισμούς που εισέπραξα με αφορμή το άρθρο για τον Θάνο Τζήμερο. Βλέπετε το άρθρο έγινε… best seller, «έπαιξε» σε πολλά ιστολόγια, μεταξύ αυτών και στο TVXS κι έτσι έφτασε σε άτομα τα οποία σε «κανονικές συνθήκες» θα αγνοούσαν την ύπαρξη του 2310net.

Θα είχα όλη την καλή διάθεση να απαντήσω σε όλους αυτούς που με βρίζουν ή απλά διαφωνούν μαζί μου. Όχι φυσικά επειδή πιστεύω ότι μπορώ να τους πείσω, αλλά για λόγους ευγένειας μέσα σε ένα -όσο είναι εφικτό- πνεύμα διαλόγου θα μπορούσαμε να ανταλλάξουμε απόψεις, να αντιπαρατεθούμε, ακόμα και να ξεκατινιαστούμε βρε αδερφέ, χωρίς να περιμένει κανείς ότι θα πείσει τον άλλον.

Έτσι κι αλλιώς ο σκοπός του άρθρου δεν ήταν να πείσει τους «ταλιμπαν» του Τζημερισμού (αφού σας χαλάει ο χαρακτηρισμός νεοφιλελεύθερος, ας του αποδώσουμε μια μοναδικότητα και έναν αυτοπροσδιορισμό στον πολιτικό χάρτη). Το άρθρο απευθυνόταν στους ανυποψίαστους, σε αυτούς που πιθανόν να επέλεγαν το κόμμα του, μόνο και μόνο στηριζόμενοι σε μια φενάκη, σαν αυτές που συνηθίζονται στο μάρκετινγκ, η οποία θα τους έπειθε ότι ψηφίζοντας Τζήμερο ψηφίζεις κάτι πραγματικά διαφορετικό, μοντέρνο και λυτρωτικό για την χώρα σου.

Αυτή η ανάρτηση δεν έχει κανένα αυτοκριτικό χαρακτήρα, ούτε πρόκειται για προσπάθεια εξευμενισμού των αγριεμένων οπαδών του Τζήμερου. Δεν γράφω το παρόν κείμενο για να απαντήσω σε κανέναν από τους χαρακτηρισμούς που δέχθηκα, ούτε σκοπεύω να κάνω κάτι για να αποδείξω πόσο αβάσιμοι είναι.

Κάθε άλλο! Αυτό το κείμενο που τώρα διαβάζετε είναι μια ακόμα απόδειξη του πόσο ανόητος, εμπαθής και παπάρας μπορώ να γίνω. Είναι ένας ακόμα λίβελος, μόνο που αυτή τη φορά δεν αφορά άμεσα τον Θάνο Τζήμερο, αλλά τους οπαδούς του, αυτούς που οργιάζουν πίσω από ένα laptop κάθε φορά που κάποιος θίγει την ιερή αγελάδα της πολιτικής, τον ηγέτη της Δημιουργίας! Να μου συγχωρέσετε τον προσωπικό τόνο, βλέπετε οι κατηγορίες που δέχθηκα ήταν ως επί το πλείστον προσωπικές, οπότε δικαιολογήστε την επιλογή μου να γράφω σε πρώτο πρόσωπο.

Η πρώτη επαφή που είχα με την Δημιουργία Ξανά, ήταν αρκετές εβδομάδες πριν τις εκλογές της 6^ης Μαΐου. Διάβαζα ένα άρθρο στο διαδίκτυο για την μετανάστευση και τα προβλήματα στο κέντρο της Αθήνας. Στο πρώτο κιόλας σχόλιο κάποιος «αυθόρμητα» έγραφε ότι πρέπει να αναζητήσουμε νέες πολιτικές προτάσεις και δήλωνε χαρούμενος που βρήκε μια τέτοια στην Δημιουργία Ξανά. Παρέθεσε υπερσύνδεσμο (λινκ για να μας καταλαβαίνουν και όσοι τελείωσαν δημόσιο σχολείο!) με τον επίσημο ιστοχώρο της ΔΞ. Δεν είχα ξανακούσει για αυτό το κόμμα οπότε δεν μου έκανε καμία εντύπωση. Φαντάστηκα στην αρχή ότι πρόκειται για μια περιθωριακή πρόταση που θα αντικατόπτριζε πολιτικά κάποιους σαν τους Ατενίστας. Δεν πέρασαν δυο μέρες και είδα σχεδόν καρμπόν το ίδιο σχόλιο σε άλλο άρθρο με άλλο θέμα. Εκεί είναι που σκέφτηκα ότι κάποιος από αυτό το κόμμα λειτουργεί ως troll.

Όσο πλησίαζε η μέρα των εκλογών πλήθαιναν οι αναρτήσεις στο facebook από «ανυποψίαστους» φίλους που έκαναν like σε ό,τι είχε να κάνει με τον Τζήμερο και το κόμμα του. Τότε άρχισα να το παίρνω και πιο σοβαρά. Διάβασα τις θέσεις του, τον είδα σε πολλά βίντεο στο youtube και κατάλαβα αμέσως περί τίνος πρόκειται: Λύκος ντυμένος πρόβατο.

Όμως αυτό που μου έκανε την μεγαλύτερη εντύπωση ήταν ο τρόπος με τον οποίο σχολίαζαν οι υποστηρικτές του άρθρα ή βίντεο που αφορούσαν στον Τζήμερο. Μεγάλος φανατισμός, ο οποίος δεν είναι από μόνος του κατακριτέος. Και οι νεοφιλελεύθεροι έχουν δικαίωμα στον φανατισμό, αλίμονο αν τον μονοπωλούσαμε εμείς οι γραφικοί! Αν τολμούσε όμως κανείς να γράψει κάτι αντίθετο με την «γραμμή Τζήμερου» έβγαιναν δυναμικά στην αντεπίθεση δεκάδες σχολιαστές έτοιμοι να κατασπαράξουν τον κάθε άπιστο, χρεώνοντας του όλα τα δεινά του «σάπιου πολιτικού συστήματος».

Όπως είπα και παραπάνω αυτό το κείμενο είναι λίβελος. Δεν θέλω να έχει κανένα είδος τεκμηρίωσης ούτε φυσικά πρόκειται για επιστημονικό κείμενο το οποίο θα πρέπει να παρέχει παραπομπές και αποδείξεις. Σε αυτό το πνεύμα θα υποστηρίξω ότι η διαδικτυακή συμπεριφορά των οπαδών του Τζήμερου δεν είναι ούτε τυχαία ούτε αυθόρμητη. Η ΔΞ παινεύεται για το γεγονός ότι έχει ως μόνο όπλο το διαδίκτυο και μέσω αυτού επικοινωνεί με τον κόσμο. Δεν απέχει πολύ από την πραγματικότητα κάτι τέτοιο, μόνο που το βρίσκω κομματάκι αχαριστία απέναντι στον ΣΚΑΙ, ο οποίος ασχολείται με την ΔΞ περισσότερο από όσο ασχολείται με την ανακύκλωση. Οι δημοσιογράφοι του καναλιού του Αλαφούζου διαγωνίζονται για το ποιος αγαπάει περισσότερο τον Τζήμερο, συνεπώς ας τους αναγνωρίσει κάποιος ότι συνέβαλαν κι αυτοί στην εκλογική επιτυχία του κόμματους αυτού.

Ωστόσο το διαδίκτυο αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες της προώθησης του προϊόντος ΔΞ. Για να γίνει όμως κάτι αποτελεσματικά πρέπει να γίνει οργανωμένα. Συνεπώς, είμαι βέβαιος, αν και δεν μπορώ να το αποδείξω, ότι οργανωμένα και συντεταγμένα υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι έχουν ως κύρια απασχόληση στο κόμμα να κάθονται με βάρδιες πάνω από ένα πληκτρολόγιο και να παρεμβαίνουν σχολιάζοντας σε διάφορες ιστοσελίδες ώστε αρχικά να κάνουν το κόμμα τους γνωστό και στη συνέχεια να «προπαγανδίσουν» κάποιες από τις θέσεις τους ώστε να πείσουν το αναγνωστικό κοινό. Δεν είναι απαραίτητα κακό αυτό. Υποψιάζομαι ότι λίγο-πολύ τα περισσότερα κόμματα λειτουργούν κάπως έτσι. Αυτοί οι …ακούραστοι εργάτες του πληκτρολογίου είναι εκείνοι οι οποίοι αντικαθιστούν τους παραδοσιακούς αφισοκολλητές τους οποίους αρέσκεται να χλευάζει ο Τζήμερος. Ελπίζω να μην ζητήσει κανείς να προσκομίσω αποδείξεις για αυτό που υποστηρίζω γιατί πρώτον δεν έχω αποδείξεις, δεύτερον δεν μπήκα ποτέ στον κόπο να τις αναζητήσω και τρίτον αποδείξεις ζητούν τα δικαστήρια και οι εισαγγελείς. Οπότε ας μην βιαστεί κανείς να πάρει τον ρόλο του εισαγγελέα!

Τώρα που το ξανασκέφτομαι, ορισμένα από τα σχόλια τα οποία αναρτώνται από υποστηρικτές του Τζήμερου μπορούν κάλλιστα να λειτουργήσουν ως απόδειξη της θέσης μου ότι είναι στημένοι. Όποιος δεν με πιστεύει ας ρίξει μια ματιά στο πρώτο χρονικά σχόλιο που αναρτήθηκε στο σχετικό άρθρο. Άλλα επειδή βαριέστε να αλλάξετε καρτέλα σας το παραθέτω:

 «Δεν γνώριζα ότι υπήρχε ένα τόσο γαμάτο κόμμα στην ελληνική πολιτική σκηνή.
Πάντως ομολογώ ότι κάποια απο αυτά που ευαγγελίζεται το “δημιουργία, ξανά” είναι στα πλάισια εφαρμογής του ήδη υπάρχοντος νόμου και δεν αποτελούν καινοφανείς θέσει. Ψιλά γράμματα ια πει κανένας, το θέμα είναι να πουλήσουμε την νεοελληνική μαγκιά μας (ουάου!). Όπως και να΄χει ευχαριστώ!
τώρα ξέρω τί θα ψηφίσω…»

Επειδή είστε αθώοι, εγώ ο διεστραμμένος, θα προσπαθήσω να σας πείσω ότι αυτό το σχόλιο είναι στημένο. Καταρχήν ο σχολιαστής δεν ήξερε ότι υπήρχε αυτό το κόμμα. Μάλλον δεν πήγε να ψηφίσει ή ψήφισε κάτι για το οποίο ήταν τόσο σίγουρος ώστε να μην κοιτάξει καν τα υπόλοιπα ψηφοδέλτια, άρα να μην μάθει ποτέ πριν την 6^η του Μάη ότι υπάρχει «ένα τόσο γαμάτο κόμμα». Το έμαθε την μέρα που διάβασε το άρθρο μας!

Και αφού το έμαθε και μετάνιωσε τόσο γρήγορα για αυτό που ψήφισε, διαπίστωσε πολύ γρήγορα ότι οι προτάσεις του ΔΞ δεν είναι καινοφανείς, αλλά μπορούν να εφαρμοστούν ακόμα και στο πλαίσιο των υπαρχόντων νόμων. Με έκπληξη διαπιστώνει κανείς ότι ο συγκεκριμένος φίλος (;) του ιστολογίου μας υιοθετεί επακριβώς την επιχειρηματολογία του Τζήμερου, τον οποίο δεν γνώριζε μέχρι χτες. Τα μεγάλα πνεύματα συναντιούνται.

Και μια σημειολογική παρατήρηση από αυτές που μου αρέσουν: Ο φίλος αναφέρεται στο ΔΞ βάζοντάς το σε εισαγωγικά. Αλήθεια εσείς οι ψηφοφόροι της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΚΕ, όταν γράφετε σχόλιο σε κάποιο μπλογκ ή φόρουμ γράφετε ας πούμε θα ψηφίσω «ΝΔ» ή είμαι ψηφοφόρος του «ΣΥΡΙΖΑ»; Επίσης αν κοιτάξει κανείς πιο προσεκτικά θα δει ότι ανάμεσα στις λέξεις «Δημιουργία» και «Ξανά» μεσολαβεί ένα κόμμα (,) όπως είναι και η επίσημη γραφή του κόμματος αυτού. Αλήθεια ποιος το γράφει έτσι; Ένας βασικός κανόνας της διαφήμισης λέει πως ό,τι και να λένε για σένα είναι καλό αρκεί να λένε σωστά το όνομά σου. Και μάλλον ο συντάκτης του σχολίου αυτό το ξέρει καλά και φροντίζει να γράψει σωστά το όνομα του κόμματος.

Ο ενθουσιασμός με τον οποίο κλείνει το σχόλιο του, ότι τάχα το άρθρο μας ήταν η αιτία για να ψηφίσει τον Τζήμερο, είναι μια έμμεση «απειλή» του τύπου «μην μας κράζετε γιατί μας δυναμώνετε». Δεν ψαρώνουμε παιδιά…

Τα ορθογραφικά και τυπογραφικά λάθη μάλλον έγιναν για να αναδειχθεί ο «ερασιτεχνικός» χαρακτήρας του σχολίου, για να μην καρφωθούμε δηλαδή. Εκτός κι αν έγιναν από βιασύνη καθώς ο σχολιαστής είχε να δώσει το παρόν σε πολλές ακόμα διαδικτυακές συζητήσεις στις οποίες θα υποστήριζε «αυθόρμητα» ότι μόλις πείστηκε από τα συντριπτικά επιχειρήματα του Τζήμερου.

Όμως το πρόβλημά μου δεν είναι ο συγκεκριμένος. Ακόμα κι αν τα συμπεράσματα μου είναι πέρα για πέρα λανθασμένα δεν παύει να ισχύει η διπλή αλήθεια την οποία προσπαθώ με τούτον εδώ τον γκεμπελικό, παπαρολίβελο να αναδείξω: Αφενός ότι οι Τζημεροφρουροί είναι πιο φανατισμένοι και από τις θεούσες που έβγαιναν στους δρόμους στις λαοσυνάξεις του Χριστόδουλου και αφετέρου ότι λειτουργούν οργανωμένα και συντεταγμένα, σχεδόν σαν να υπάρχει ένας υπερυπολογιστής ο οποίος εντοπίζει και απαντά αυτόματα σε ό,τι έχει σχέση με τον Τζήμερο.

Μάλιστα οι Τζημεροφρουροί χτυπάνε στο ψαχνό. Σχεδόν κανείς τους δεν απαντά σε πολιτικό επίπεδο ούτε παραθέτει κάποιο επιχείρημα. Εξαπολύουν κατάρες και βρισιές σε όποιον βρεθεί στο δρόμο τους. Θα σε χαρακτηρίσουν για παράδειγμα Γκέμπελς και προπαγανδιστή που με αστήρικτα επιχειρήματα προσπαθείς να βλάψεις την μοναδική φωνή ελπίδας γιατί κι εσύ είσαι μέρος του συστήματος, προνομιούχος ή έμμισθος παπαγάλος κάποιου κόμματος που εμποδίζει την κοινωνική αλλαγή γιατί έχει προσωπικά συμφέροντα. Την ίδια στιγμή θα υποστηρίξουν έναν άνθρωπο ο οποίος με απίστευτα γκεμπελίστικο τρόπο φροντίζει να επαναλαμβάνει τα δικά του αστήρικτα επιχειρήματα ενισχυμένα με μπόλικο άρωμα συλλογικής ευθύνης. Για παράδειγμα αν γράψεις ότι ο Τζήμερος είναι νεοφιλελεύθερος είσαι Γκέμπελς. Αν πει ο Τζήμερος, όπως επανειλημμένα το κάνει,  ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι άχρηστοι και οι συνδικαλιστές λαμόγια και κλέφτες είναι ήρωας που λέει αλήθειες.

Ασφαλώς και δεν είναι όλοι οι Τζημεροφρουροί έτσι. Υπάρχουν άνθρωποι με τους οποίους μπορείς να συζητήσεις, άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι προγραμματισμένα ρομπότ, αλλά απλά έχουν μια ριζικά αντίθετη ιδεολογία την οποία καλά κάνουν και υπερασπίζονται με θέρμη. Με αυτούς δεν έχω πρόβλημα. Άλλωστε μεταξύ αυτών υπάρχουν και κάποιοι που τον υποστηρίζουν από άγνοια, απλά και μόνο επειδή τους φάνηκε συμπαθής. Στους υπόλοιπους όμως, τους μουτζαχεντίν του Τζημερισμού, που όμοιούς τους δεν είχε ούτε το ΠΑΣΟΚ επί Ανδρέα, έχω να πω το εξής: Σας πήραμε είδηση…