Θάνος Τζήμερος

Γεννήθηκε το 1961, όταν η χώρα πάλευε να δημιουργηθεί ξανά, στα συντρίμμια της κατοχής και του εμφυλίου. Στα παιδικά του χρόνια, όταν τα περισσότερα παιδιά βλέπουν και θαυμάζουν τους υπερήρωες, αυτός έβλεπε τους Συνταγματάρχες της Χούντας να συντρίβουν το φαύλο πολιτικό κράτος. Λίγο αργότερα θα κατέβαινε στην Αθήνα για να δημιουργήσει, να σπουδάσει, να αναπτύξει τις ικανότητες και τα ταλέντα του, και αρκετά χρόνια αργότερα να κάνει την δική του επανάσταση, λυτρώνοντας την χώρα που τόσο αγάπησε από τους εσωτερικούς της εχθρούς.

Σε προηγούμενη ανάρτηση, είχαμε αναφέρει ότι ο Τζήμερος και το κόμμα του, η Δημιουργία Ξανά, είναι μια από τις αυθεντικότερες εκφράσεις του νεοφιλελευθερισμού made in Greece. Μάλιστα λέγαμε τότε, ότι αυτός είναι και ο πιο επικίνδυνος, αφού εμφανίζεται ως αδιάφθορος τιμητής του ορθολογισμού, μαχητής κατά του σάπιου και ξεπουλημένου πολιτικού συστήματος, ο οποίος ως άνθρωπος της κοινωνίας μπορεί να προσφέρει τις λύσεις που αδυνατούν να δώσουν οι άλλοι.

Ο νεοφιλελευθερισμός, γενικά, στηρίζεται στο δόγμα της απόλυτης ελευθερίας της αγοράς με την ταυτόχρονη εξαφάνιση του κράτους από την σφαίρα της οικονομίας. Το κράτος πρέπει να υπάρχει μόνο για να δέρνει όσους διαφωνούν με τα αποτελέσματα της ελεύθερης οικονομίας. Πιστός σε αυτό το πνεύμα, ο Θάνος Τζήμερος δεν χάνει ευκαιρία να καταγγείλει το κράτος και να προτάξει την ανάγκη ενίσχυσης της επιχειρηματικότητας. Θα μπορούσε κανείς να πει ότι ο Τζήμερος (και γενικά οι νεοφιλελεύθεροι) μισούν το κράτος πιο πολύ και από τους αναρχικούς.

Ο Θάνος είναι πολύ δημιουργικός όταν πρόκειται να καταγγείλει το κομματικό σύστημα. Μιλάει για μαφία, για κόμματα τα οποία είναι συμμορίες και για λαμόγια χρησιμοποιώντας λέξεις και εκφράσεις που δεν μπορούμε εμείς να σκεφτούμε. Εντάξει, δεν είναι ο πρώτος, ούτε ο μόνος που τα πιστεύει αυτά. Μόνο που για τον Θάνο, όλοι ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία. Και όταν ο Θάνος λέει όλοι, εννοεί όλοι.

Ταγμένος Ευρωπαϊστής, επιθυμεί την περίφημη ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την με κάθε κόστος παραμονή της χώρας στην ΕΕ, η οποία θα πρέπει να γίνει πολιτική ενότητα, η οποία θα αφαιρέσει ό,τι έχει απομείνει από την εθνική της κυριαρχία.

Με τις σπουδές του στα οικονομικά, έκτος από τις γνώσεις του πάνω στα καυτά ζητήματα, ο Θάνος κέρδισε την ευκαιρία να ασχοληθεί με το μάρκετινγκ. Και αυτή του η εμπειρία φαίνεται χρήσιμη στην πολιτική του δραστηριότητα.

Ο Θάνος, γνωρίζοντας από καλό, σύγχρονο μάρκετινγκ αξιοποίησε το διαδίκτυο και τις δυνατότητες που αυτό του παρείχε για να επικοινωνήσει με τον κόσμο, ιδιαίτερα τους νέους, αφού το καθημερινό στασίδι στον ΣΚΑΙ δεν αρκούσε. Ονόμασε το κόμμα του Δημιουργία Ξανά! επιδιώκοντας να αφαιρέσει από τον τίτλο οτιδήποτε θύμιζε πολιτική. Έτσι, λέξεις όπως Δημοκρατία, Φιλελευθερισμός, Σοσιαλισμός, Κοινωνία κτλ. απορρίφθηκαν και αντ’ αυτών επιστρατεύτηκε η λέξη Δημιουργία. Ας δούμε όμως πως φαντάζεται την δημιουργία ο Θάνος:

Στην νέα Ελλάδα του Θάνου, ο συνδικαλισμός δεν χωράει. Είσαι συνδικαλιστής άρα είσαι λαμόγιο, κλέφτης, κρατικοδίαιτος, μαφιόζος. Αν όμως εσύ θέλεις παρόλα αυτά να συνδικαλιστείς θα μπορείς να το κάνεις μόνο καθ’ επίβλεψη του κράτους, που εξαφανισμένο από την οικονομία θα μπορεί να ασχολείται με πιο σοβαρά πράγματα, όπως το να απαγορεύει και να καταστέλλει οποιαδήποτε προσπάθεια διαδήλωσης. Τέρμα το οδόστρωμα. Ξεχάστε το! Καθίστε στο πεζοδρόμιο και μην πολυκάνετε φασαρία γιατί ενοχλείτε. Φυσικά και απαγορεύεται να περιφρουρείς την απεργία, εκτός αν θέλεις να βρεθείς στο αυτόφωρο.

Άλλωστε οι συνδικαλιστές είναι κρατικοδίατοι. Όλοι! Βέβαια ο Θάνος δεν έχει τίποτα να πει για τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες και εφοπλιστές. Ή μάλλον έχει να πει: Μειώστε τους κι άλλο την φορολογία!

Ο Θάνος, ενδιαφέρεται γνήσια για τα νέα παιδιά και την μόρφωσή τους. Θα μπορούσαμε να έχουμε καταπληκτική παιδεία, όμως μαντέψτε, τα κόμματα και οι νεολαίες τους το εμποδίζουν. Θέλοντας να τα λυτρώσει από αυτό το αποκρουστικό πράγμα που τώρα είναι, επιδιώκει την ολική ιδιωτικοποίηση της εκπαίδευσης σε όλες τις βαθμίδες της, εισάγοντας μάλιστα πολύ «πετυχημένες» προτάσεις από τις ΗΠΑ, όπως η επιταγή σπουδών για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, τα φοιτητικά δάνεια τα οποία θα αποπληρώνονται δύο χρόνια μετά την αποφοίτηση και τον θεσμό της αριστείας που θα ξεχωρίζει τους καλούς από τους κακούς. Ούτε λόγος για συνδικαλισμό και δικαιώματα των φοιτητών. Άλλωστε η γνώμη του Θάνου για τους φοιτητές δεν είναι και η καλύτερη: «αμόρφωτοι και άναρθροι νέοι, που υπολείπονται των στοιχειωδών γνώσεων και της στοιχειώδους κοινωνικής αγωγής, κομματονεολαίοι, ανιστόρητοι, απαίδευτοι, ανάγωγοι και, το χειρότερο, χωρίς κριτική σκέψη».

Όμως ετοιμάσου, αφού αποφοιτήσεις από τα πανεπιστήμια του Τζήμερου, να βγεις στην αγορά εργασίας. Εκεί θα χρειαστεί να σου κόψουμε λίιιιγο ακόμα τον μισθό, μιας και απαιτείται να μείνουμε με κάθε κόστος στο ευρώ. Αλλά μην ανησυχείς, αυτό δεν θα διαρκέσει πολύ. Σύντομα η ελεύθερη οικονομία θα ακμάσει, θα έρθουν οι περιβόητες επενδύσεις και θα τρώμε όλοι με χρυσά κουτάλια.

Όσο για την σύνταξή σου, ο Θάνος προέβλεψε και γι’ αυτό. Βγάλε το κράτος από την μέση και κάνε ιδιωτική σύνταξη σε κάποια ασφαλιστική εταιρία. Δίνε δηλαδή τα χρήματά σου σε κάποιον τύπο που μπορεί να είναι σαν τον Ψωμιάδη της ΑΣΠΙΣ, και μείνει ήσυχος ότι θα βρίσκεται εκεί όταν εσύ θα αποφασίσεις να βγεις στην σύνταξη. Άλλωστε ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να σου εξασφαλίσει ό,τι δεν μπορεί να σου εγγυηθεί το κράτος. Είναι πολύ πιο τίμιος από το κράτος και ξέρεις ότι θα βρίσκεται πάντα εκεί. Αν δεν μας πιστεύεις ρώτα αυτούς που προτίμησαν τις ιδιωτικές εταιρίες ηλεκτρικού ρεύματος και ψάχνουν ακόμα τα λεφτά τους για το χαράτσι. Έτσι, λοιπόν, εσύ μελλοντικέ συνταξιούχε θα παίρνεις σύνταξη και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη από μια εταιρία, όπως στις ΗΠΑ. Αν δεν έχεις δει το ντοκιμαντέρ του Μαίκλ Μουρ με αυτό ακριβώς το θέμα, να το δεις για να έχεις μια καλή εικόνα της Ελλάδας του Τζήμερου.

Ο νεοφιλελευθερισμός από τότε που υπάρχει, επιβάλλεται με φασιστικό τρόπο. Ο Πινοτσέτ και η Θάτσερ είναι τα καλύτερα παραδείγματα. Ο νεοφιλελευθερισμός του Θάνου συγγενεύει με έναν τεχνοκρατικό νεοφασισμό, μια αποθέωση του ψευδεπίγραφου ορθολογισμού που ορίζει ότι αυτά που προτείνει είναι αυτονόητα και απλά προκύπτουν από την λογική και όχι από κάποια πολιτική ιδεολογία. Η λογική των αριθμών, η λογική της οικονομίας, η λογική της επίτευξης στόχων, η λογική της αξιοκρατίας. Στην σκέψη και πράξη ενός «ορθολογιστή» δεν πειράζει αν 500.000 άνθρωποι χάσουν την δουλειά τους, αρκεί να πέσουν τα spreads. Δεν πειράζει αν ο κόσμος δεν έχει να φάει, αρκεί να αυξηθεί η παραγωγικότητα και να ανέβουμε επιτέλους στην λίστα των ανταγωνιστικών χωρών γιατί δεν είναι δυνατόν να μας περνάει και η Μποτσουάνα. Οπότε ό,τι είναι να γίνει πρέπει να γίνει με κάθε κόστος. Και φυσικά δεν μπορούν να το κάνουν οι πολιτικοί που όπως είπαμε είναι όλοι λαμόγια, αλλά μπορούν να το κάνουν μόνο οι τεχνοκράτες, οι άξιοι, οι άνθρωποι της κοινωνίας, σαν τον Θάνο που έχει εργαστεί και είναι αυτοδημιούργητος. Μην ξεχνάμε όμως ότι σοφός τεχνοκράτης είναι και ο Παπαδήμος.

Ο νεοφασιστικός πολιτικός λόγος του Τζήμερου δεν εξαντλείται μόνο όταν αναφέρεται στην ανάγκη συνεχούς καταστολής και αυτόφωρων για κάθε είδους διαμαρτυρία (πορεία, κατάληψη κτλ), ούτε στον θαυμασμό του για την λειτουργία της αστυνομίας των ΗΠΑ, θαυμασμό ανάλογο με αυτόν που επιδεικνύει ο Άδωνις. Ο Τζήμερος προχωρά ένα βήμα πιο μπροστά. Προτείνει ανερυθρίαστα, και πάντα επικαλούμενος μια κάποια κοινή λογική, να επαναφέρουμε τον θεσμό της δουλείας. Οι μετανάστες οι οποίοι είναι υπό απέλαση, να μεταφέρονται σε περιοχές όπου υπάρχει ανάγκη για φθηνό εργατικό δυναμικό και να δουλεύουν για λιγότερα χρήματα από όσα θα έπαιρνε ένας κανονικός εργαζόμενος. Επίσης αυτοί θα διαμένουν σε κοντέινερ που θα τους παραχωρήσει ευγενικά η εργοδοσία. Το επιχείρημα είναι συντριπτικό: Ακόμα και ένας χαμηλότερος μισθός στην Ελλάδα είναι υψηλότερος από τον μισθό στο Μπαγκλαντές! Άρα αυτοί που ζουν στην Ελλάδα θα πρέπει να είναι ικανοποιημένοι που παίρνουν πιο πολλά από αυτούς που ζουν στο Μπαγκλαντές. Φυσικά δεν μπαίνουμε στον κόπο να ρωτήσουμε κάτω από ποιες συνθήκες θα εργάζονται οι δούλοι-μετανάστες, ούτε σε τι ωράρια θα δουλεύουν, ούτε αν θα τους μαστιγώνουν και τα αφεντικά τους. Ο λόγος που δεν ρωτάμε είναι ότι φοβόμαστε για την απάντηση που θα πάρουμε.

Πάνω από όλα λοιπόν τα κέρδη του επιχειρηματία. Αυτός είναι ο άριστος, ο άξιος, ο άνθρωπος πρότυπο, ο οποίος μπορεί και πρέπει να υποβάλλει τους μετανάστες στην ταπείνωση ώστε να κερδίζει ακόμα περισσότερα.

Ο Τζήμερος όμως, παραμένει Δημοκράτης. Και μάλιστα πολύ. Το πρόγραμμά του για τις εκλογές και τα κόμματα είναι σαφές. Απαγορεύεται να κάνεις προεκλογική καμπάνια και να αναφέρεσαι σε άλλα κόμματα. Επίσης αν θέλεις να γίνεις κυβέρνηση και δεν τα καταφέρεις, σε αντικαθιστά άμεσα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και ορίζει μια κυβέρνηση προσωπικοτήτων, η οποία φυσικά δεν χρειάζεται να εκλεγεί από τον λαό, απλά να τον κυβερνήσει. Επίσης ο Θάνος είναι τόσο δημοκράτης, ώστε να καθορίζει τι ακριβώς θα γράφει ένα κόμμα στο πρόγραμμά του. Απαγορεύεται, λοιπόν, να είσαι κομμουνιστής: «Θεωρούμε αδιανόητο να υπάρχει στην ελληνική Βουλή κόμμα που στο καταστατικό του αυτοπροσδιορίζεται (επί λέξει) ως: «επαναστατική οργάνωση εθελοντών ομοϊδεατών που αγωνίζεται για την ανατροπή του καπιταλισμού και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας… καθοδηγείται από την κοσμοθεωρία του μαρξισμού-λενινισμού και τον προλεταριακό διεθνισμό. Εμπνέεται από τη μεγάλη Οχτωβριανή Σοσιαλιστική Επανάσταση… Το πέρασμα από την καπιταλιστική κοινωνία, που βρίσκεται σε βαθιά κρίση, σε μια σοσιαλιστική κοινωνία προϋποθέτει την κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας από την εργατική τάξη, την κοινωνικοποίηση των βασικών μέσων παραγωγής…»

Το συμπέρασμα που βγαίνει είναι ότι στην Ελλάδα του Τζήμερου επιτρέπεται να είσαι επιχειρηματίας, επιτρέπεται να έχεις δούλους να εργάζονται για σένα, επιβάλλεται να είσαι δούλος, ανασφάλιστος και ανασφαλής, αλλά απαγορεύεται να είσαι κομμουνιστής!

Ο Τζήμερος, το φαινόμενο αυτό των πρόσφατων εκλογών, δεν λέει τίποτα διαφορετικό στην πραγματικότητα από όσα λένε οι υπόλοιποι νεοφιλελεύθεροι υποστηρικτές της ελευθερίας της αγοράς. Βρίσκει τον εχθρό στο πρόσωπο του κράτους, γενικά και αόριστα, της κομματοκρατίας και των μαφιόζων συνδικαλιστών. Ονειρεύεται μια Ελλάδα της ανάπτυξης, της ευημερίας και της κερδοφορίας η οποία δεν θα έχει να αντιμετωπίζει τις ενοχλήσεις των «παράλογων διεκδικήσεων» του λαού. Στρέφεται με μένος κατά των λαϊκιστών, την ίδια στιγμή που ο ίδιος υιοθετεί φασίζοντα λαϊκίστικα συνθήματα, όπως αυτό της συλλογικής ευθύνης. Φαντασιώνεται μια Ελλάδα στην οποία ο ρουφιάνος θα επιβραβεύεται. Σοφοί θα μας κυβερνούν και θα αποφασίζουν για εμάς. Σε όλο του το πρόγραμμα υποβόσκει ένας ρατσισμός, όταν μιλάει για τον κίνδυνο σε 50 χρόνια στην Ευρώπη να είναι περισσότεροι οι μουσουλμάνοι από τους χριστιανούς, όταν αναφέρεται στους «μόνιμα πονηρούς» γείτονές μας, ακόμα και όταν εμφατικά αναφέρει ότι οι γυναίκες που λαμβάνουν συντάξεις χηρείας είναι «συνήθως αλλοδαπές». Αθωώνει την ελεύθερη οικονομία, ρίχνοντας πάλι το φταίξιμο για τα στραβά της στο κράτος. Δηλαδή δεν φταίει ο καπιταλισμός για το γεγονός ότι παίζονται τρισεκατομμύρια σε μορφή ρουλέτας, αλλά το ελλιπές σύστημα καθορισμού κανόνων από τα κράτη. Δεν φταίει η ελευθερία της αγοράς για τη δημιουργία συνθηκών εξαθλίωσης και φτώχειας στην Ελλάδα, αλλά το ελληνικό κράτος που συντηρεί την γραφειοκρατία για να κονομάει.

Ο Τζήμερος σαν πολιτικός δεν έχει να προσφέρει τίποτα διαφορετικό από έναν Μάνο, έναν Ανδριανόπουλο ή μια Ντόρα. Άλλωστε όπως έχει δηλώσει το μόνο που τους χωρίζει είναι ότι εκείνοι έχουν υπηρετήσει στο παρελθόν το σάπιο πολιτικό σύστημα. Ως διαφημιστής όμως σίγουρα έχει μεγάλες δυνατότητες. Ο τρόπος που μιλάει δημόσια είναι πειστικός. Λέει αυτά που θέλει να ακούσει μεγάλη μάζα του κόσμου. Επιβεβαιώνει στα αυτιά τους αυτά που οι ίδιοι πιστεύουν. Πόσοι άνεργοι ή ιδιωτικοί υπάλληλοι δεν έχουν θεωρήσει αυτά τα 3 χρόνια εχθρούς τους δημόσιους υπάλληλους; Ο Τζήμερος τους το δίνει στο πιάτο: Αυτοί φταίνε, είναι λαμόγια, μπήκαν αναξιοκρατικά και πρέπει να πληρώσουν! Πόσοι και πόσοι δεν κοροϊδεύουν ό,τι ανήκει στην σφαίρα του δημοσίου; Τίποτα δημόσιο δεν λειτουργεί σωστά. Αυτή είναι η αλήθεια της οποίας κοινωνοί έχουμε, εκόντες-άκοντες, γίνει κάποια στιγμή όλοι. Ο Τζήμερος τους το επιβεβαιώνει, διανθίζοντάς το με ωραία λόγια και έξυπνες ατάκες.

Οι τοποθετήσεις του είναι στην πραγματικότητα μια ακατάσχετη συνθηματολογία. Γνωρίζει καλά ότι η διαφήμιση είναι ακριβώς αυτό: Η προβολή μιας εικόνας, συχνά διαφορετικής από την πραγματικότητα, που να αρέσει στο κοινό. Καταφέρνοντας να δημιουργήσει μια καλή εικόνα για τον εαυτό του και το κόμμα του και μακιγιάροντας τις πολιτικές του τοποθετήσεις έτσι ώστε να μην θυμίζουν τίποτα από το παλιό πολιτικό σκηνικό, ο Τζήμερος απευθύνεται σε μεγάλο μέρος της νεολαίας που τον βλέπει ως κάτι καινούριο. Καινούριο πρόσωπο, παλιές ιδέες.

Θα μπορούσε να είναι απόδειξη του νεοφασιστικού, νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα του κόμματος του Τζήμερου, το γεγονός και μόνο ότι είναι ο αγαπημένος του ΣΚΑΙ. Δεν έχει λείψει από καμία εκπομπή του καναλιού του Αλαφούζου. Ίσως να μην έχει πάει στην εκπομπή μαγειρικής ακόμα, αλλά σίγουρα θα ήθελε να κάνει με τα κρεμμυδάκια κάποια κρατικά λαμόγια που λυμαίνονται την επιχειρηματικότητα. Οι δημοσιογράφοι του ΣΚΑΙ, βιώνουν πολλαπλούς οργασμούς κάθε φορά που έχουν καλεσμένο τον Τζήμερο. Ιδιαίτερα ο Πορτοσάλτε του μιλάει σαν να βρήκε στο πρόσωπο του αυτοδημιούργητου δημιουργού την γυναίκα της ζωής του, που έψαχνε τόσο καιρό! Όμως τι αλήθεια θα μπορούσε να είναι ηθικά και πολιτικά ένας άνθρωπος ο οποίος απολαμβάνει την ρητή στήριξη εκτός του Αλαφούζου, του κομιστή με τα 5 μαύρα εκατομμύρια και χαριεντίζεται με έναν άλλον αυτοδημιούργητο έλληνα καπιταλιστή ο οποίος άφησε τους εργαζόμενους απλήρωτους όμως συνέχισε τον χλιδάτο τρόπο ζωής διαφημίζοντας το πόσο «γαμάτος» είναι ακόμα στην περίοδο της πτώσης του;

Αρκετοί είναι αυτοί που θα ψηφίσουν τον Τζήμερο και στις επόμενες εκλογές. Πιθανόν να είναι τόσοι όσοι χρειάζεται για να μπει στην Βουλή. Αυτός δεν υπόσχεται όπως οι Χρυσαυγίτες ότι θα μπει και θα κοπανίσει τους πολιτικούς, αλλά ότι θα μπει και θα τα αλλάξει όλα. Είναι θλιβερό το γεγονός ότι νέοι άνθρωποι, αυτοί που το σύστημα το οποίο με λύσσα υπερασπίζεται ο Θάνος τους έφερε σε απόγνωση, τον θεωρούν ως ιδανική λύση για τον τόπο. Αλίμονο αν ένας τόσο καλός διαφημιστής δεν μπορούσε να διαστρέψει μια πραγματικότητα…

ΥΓ. Όλα όσα αναφέρονται παραπάνω αποτελούν επίσημες θέσεις του κόμματος Δημιουργία Ξανα και βρέθηκαν στην επίσημη ιστοσελίδα του. Δεν έβαλα λίνκς για λόγους αισθητικής του κειμένου.